Jaufré Rudel (1113-1170)
Recueil: chansons

Qand lo rossignols el foillos



Qand lo rossignols el foillos
Dona d’amor e’n qier e’n pren,
E’n mou son chant jauzen joios
E remira sa par soven,
E’il riu son clar e'ill prat son gen,
Pel novel deport que reigna
Me’n ven al cor grans jois jazer.

D’aqest amor son tant cochos
Qe qant eu vauc vas lieis corren,
Vejaire m’es q’arehusos
Me’n torn e q’ella m’an fugen,
E mos cavals i cor tan len,
Greu er q’oimais i ateigna
S’Amors no la’n fai remaner.

De tal dompna sui cobeitos
A cui non aus dir mon talen,
Anz qan remire sas faissos,
Totz lo cors me’n vai esperden.
Et aurai ia tant d’ardimen
Qe’i laus dir per sieu mi teigna,
Pois eu no’il aus merce qerer ?

A ! cum son siei dich amoros
E siei faich son doutz e plazen !
C’anc non nasqet sai entre nos
Neguna q’aia’l cors tan gen :
Grail’es, fresca ab cor plazen,
E non cre gensser s’enseigna
Ni no’n vi hom ab tan plazer.

Amors, alegres part de vos
Per so car vau mo mieills queren,
E sui d’aitan aventuros
Q’encar n’aurai mon cor gauzen
La merce de mon bon guiren
Qe’m vol e m’apella e’m daigna
E m’a tornat en bon esper.

E qi sai rima deleitos
E Dieu non sec en Belleen,
No sai, com jamais sia pros,
Ni com ja venh’a guerimen,
Q’ieu sai e cre mon escien,
Que cel, ci Jhesus enseigna,
Segur’escola pot tener.

 


Jaufré Rudel

 

02jaufrerudel